'Waar was ik gebleven'.
De aarde is overbevolkt. Een buitenaardse beschaving biedt een deel van de wereldbevolking de mogelijkheid om bij hen een bestaan op te bouwen. Vijf foto’s geven vijf aspecten weer van het voorbije aardse bestaan. De foto’s zijn genomen van achter een beregende autoruit van een auto die op het punt staat te vertrekken. De regen staat voor tranen en afscheid maar ook voor de klimaatramp, stijgende zeespiegel en de zondvloed. Op elke foto staat de virtuele Nabestaande die niet mee kan en achterblijft.
Kleren maken de mens, bepalen hoe je je als mens presenteert en aanpast aan je medemensen. Waar de mens verdwijnt blijft een leeg hoopje kleren achter als een afgestroopte huid.
Je thuis, je afkomst, je omgeving bepalen wie je bent en hoe je wordt gezien. De koffer staat klaar bij de voordeur. De Nabestaande kijkt toe van achter het raam.
Je werk bepaal tin hoge mate je sociale status. Iemand die zichzelf moet omschrijven noemt algauw zijn beroep. Het werk verdwijnt uit de openvallende aktetas vastgehouden door de Nabestaande.
Aktes, diploma’s en persoonsbewijzen. Het papieren spoor van je bestaan, vervliegend in de regen.
De glasbak als metafoor voor een voorbij sociaal leven.